tag:blogger.com,1999:blog-3056128715611796042024-03-05T01:05:34.225-08:00ΤΟ ΕΝΟΧΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-63205016849493967652021-05-10T17:36:00.000-07:002021-05-10T17:36:06.021-07:00Χιρ καμς δατ γκερλ αγκεν ...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyJqajVv-Mm8lEMzejZKcmUfAqE_i-ig4ZEHiRZyDAUPxcI-FcCPuNDbtX_ZkcKswANYnuVh76rYforPyd4XDtKjPnTTJpyB7ypA1o0vsAQ3KH12pW7B3eeuV_yw9WvoKRH7Ti8-MVya9Z/s1600/agrafa.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 231px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyJqajVv-Mm8lEMzejZKcmUfAqE_i-ig4ZEHiRZyDAUPxcI-FcCPuNDbtX_ZkcKswANYnuVh76rYforPyd4XDtKjPnTTJpyB7ypA1o0vsAQ3KH12pW7B3eeuV_yw9WvoKRH7Ti8-MVya9Z/s400/agrafa.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5592904857839480210" /></a>
<p class="MsoNormal">Μια αγνωστη κυρια με ασπρο ζιβαγκο και ριχτη τη γουνα στους ώμους καθεται διπλα στη τζαμαρια και μας <span style="mso-spacerun:yes"> </span>υποδεχεται χαμογελαστη. Η καφετερια στη Βαρυμπόμπη με τη μεγαλη τεχνητή λιμνη απ’εξω είναι ετοιμη να περασει στη νεα εποχη του 80 με οτι εμεινε απο την σκουρα<span> </span>φορμα’ι’κα στους τοιχους<span> </span>και τα τραπεζακια, τα χοντροκομενα φλιτζανια με το σιξτις μονόγραμμα του ιδιοκτητη και το ναυλον παπιγιον του σερβιτορου. Μονο το απογευματινο φως που ερχεται απ’εξω είναι πιο παλιο απ’αυτή την καφετερια.</p><p class="MsoNormal">Απο την αρχη ενιωσα καποια δυσφορια με το μερος.</p><p class="MsoNormal"></p><p class="MsoNormal">Το πρωτο μπερδεμα το εφαγα λιγα λεπτα πριν στην εισοδο απ'εξω που<span> </span>ειδα ένα μεγαλο<span> γυψινο ελαφι - ή το πηρα εγω για ελαφι- </span> που το ειχαν για διακοσμητικο μεσα σε γκαζον. Του ειχε κοπει το κεφαλι και τρομαξα.</p><p class="MsoNormal">-Τι επαθε το ελαφακι μπαμπα?</p><p class="MsoNormal">-Ποιο ελαφακι, που ? <span></span>Παμε μεσα …</p><p></p><p class="MsoNormal">Με αφηνουν να στεκομαι ορθιος ενω η αγνωστη κυρια που καθεται με τους γονεις μου, καπνιζει "Μορ" και όπως δεν εχω ξαναδει <span style="mso-spacerun:yes"> </span>τσιγάρο <span style="mso-spacerun:yes"> </span>τυλιγμένο σε καφε χαρτι, τρωω το δευτερο μπερδεμα. Νομιζω οτι ειναι σοκολατα και αφου το τραπεζακι ειναι πολυ χαμηλο, ευκολα πιανω το πακετο για να παρω και εγω. Τα τσιγαρα κομματιαζονται και μετα μου βαρανε τα χερια να τα αφησω. <span style="mso-spacerun:yes">Η αγνωστη κυρια αφηνει κατι συγκαταβατικα μπλαζε χάχανα και " μα δεν πειραζει ειναι παιδι ... " αυτα που λεγονται συνηθως οταν δεν σε </span> θεωρουν ακριβως ανθρωπο, αλλα κατι σαν κουρδιστο, αντε μπαταριας το πολυ, που κανει χαζες ερωτησεις και<span style="mso-spacerun:yes"> </span>κλεβει ξενα τσιγαρα. Αν και τεσσαρων χρονων το παιρνω χαμπαρι και η δυσφορια μου μεγαλωνει επικινδυνα οταν πισω από την καρεκλα εμφανιζεται <span style="mso-spacerun:yes"> </span>ένα αγνωστο ξανθο κοριτσακι γ<span style="mso-spacerun:yes">λυκο και σχετικα ανεκφραστο όπως είναι συνηθως τα κοριτσακια όχι πιο πανω απο πεντε </span> , με αγκαλιαζει και με φιλαει στο μαγουλο και εκει μπερδευομαι εντελως πια. Κανω ενα βημα πισω, αυτη ενα βημα μπροστα, με ξαναγκαλιαζει και με φιλαει στο μαγουλο. </p><p class="MsoNormal">«Ααααα, νατα μας» ειπε η αγνωστη κυρια και με κοιταξε πονηρα. Ο πατερας μου δεν ειπε τιποτα αλλα με κοιταξε πιο πονηρα σε σημειο που ενιωσα να μουδιαζει το προσωπο μου . Ετρεξα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>για να σωθω στη μανα μου, που όμως αυτή <span style="mso-spacerun:yes"> </span>το εκανε χειροτερο: <span style="mso-spacerun:yes"> </span>«Πως τη λενε τη φιλεναδα σου?<span style="mso-spacerun:yes"> </span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:yes"></span>-Ποια εισαι εσυ, από πού ηρθες?</p><p class="MsoNormal">-Πρεπει να ειναι της κυριας διπλα </p> <p class="MsoListParagraphCxSpFirst">-Πωπω κοιτα τι καλο και ομορφο είναι το κοριτσακι που σε αγκαλιασε … αγκαλιασε το και εσυ, πεστου σ’ αγαπω κοριτσακι, σ’αγαπω<span style="mso-spacerun:yes"> </span>…</p><p class="MsoListParagraphCxSpFirst">Αυτο ηταν. </p> <p class="MsoListParagraphCxSpLast">Δεν αντεξα την πιεση και<span style="mso-spacerun:yes"> </span>εβαλα επιτοπου τα κλαματα</p> <p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:yes"> </span>-Σ’ αγαπαει το κοριτσακι<span style="mso-spacerun:yes"> </span>γιατι κλαις? </p> <p class="MsoNormal">- Πωπω ντραπηκε το παιδι κοκκινησε</p> <p class="MsoNormal">- Τι κλαις ρε ολοκληρος αντρας ? </p><p class="MsoNormal">Δεν εχω ξανανιωσει τετοια ντροπη στη ζωη μου. Θελω να ανοιξει η γη να με καταπιει απο την ντροπη. Θελω να τρεξω να φυγω, αλλα ποσο μακρυα μπορει να τρεξει ενα τετραχρονο </p> <p class="MsoNormal">Να τρεξω …</p> <p class="MsoNormal">Να τρεξω …</p> <p class="MsoNormal">Δεν πρεπει να σταματησω να τρεχω <span style="mso-spacerun:yes"> </span>ακομα και αν χρειαστει να περασω καθετα την Κηφισίας <span style="mso-spacerun:yes"> </span>και τα αμαξια που πανε γαμιοντας να με πετσοκοψουν. Τρεχω, με την ψυχολογια του νεκρου που τον πυροβολησαν πριν πεντε δεκα λεπτα αλλα αυτος είναι πολύ απασχολημενος για να το παρει χαμπαρι <span style="mso-spacerun:yes"> </span>γιατι … τρέχει ρε και δεν εχει καιρο για φιλοσοφιες <span style="mso-spacerun:yes"> </span>… και ουτε θυμαται πως βρεθηκε από τεσσαρων χρονων στη Βαρυμπομπη, να ναι ξαφνικα δεκαπεντε<span style="mso-spacerun:yes"> </span><span style="mso-spacerun:yes"> </span>στα δεκαξι και να κανει τον λαγο στη Κηφισιά . Πανω στη λεωφόρο δεν πρεπει να μεινω άλλο. Αν εχουν μηχανανι –και γιατι να μην εχουν δηλαδη- θα με προλαβουν στην ευθεια. Να περασω κατω από τις<span style="mso-spacerun:yes"> </span>γραμμες του τρένου? Θα μπλεχτω μεσα στα χωραφια και τα προβατα και δεν λεει να με βρουν στις ερημιες.<span style="mso-spacerun:yes"> </span>Να μπω καλυτερα μεσα <span style="mso-spacerun:yes"> </span>στο σταθμο του τρένου. Εκει τουλαχιστον εχει υπαλληλους εχει κοσμο και είναι καλυτερα από το τιποτα …<span style="mso-spacerun:yes"> </span>να προλαβω να φτασω μονο …</p> <p class="MsoNormal">Από πισω ακουγονται εξαγριωμενοι αυτοι που με κυνηγανε εδώ και<span style="mso-spacerun:yes"> </span>μερικα λεπτα. Φωναζουν περισσοτερο<span style="mso-spacerun:yes"> </span>για να με πανικοβαλουν , τοσο που στα χερια μου κραταω ακομα το κιτρινο σωληναριο της Ούχου. </p><p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:yes"> </span>Με κατι Κηφισιώτης εχουμε μπλεχτει <span style="mso-spacerun:yes"> </span>καμποσο τωρα σε <span style="mso-spacerun:yes"> </span>μια βεντετα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>που τη λεμε «ΚΟΜΩΤΗΡΙΟ» μεταξύ μας, ξεμοναχιασμα δηλαδη οπου σε βρουν αυτοι και οπου τους βρεις εσυ, και ελα αγορι μου να σου φτιαξουμε <span style="mso-spacerun:yes"> </span>τα μαλακια <span style="mso-spacerun:yes"> </span>γιατι σου χαλασαν. Αδειασμα το σωληναριο<span style="mso-spacerun:yes"> </span>πανω στο μαλι, γαμω τα κοκορια, παρε και πεντε-εξι κλωτσιες για ξεσκονισμα. <span style="mso-spacerun:yes"> </span>Όλα αυτά σε ουδετερη περιοχη τριγυρω του Ηρακλειου συνορα Νεα Ιωνια. </p><p class="MsoNormal">Αυτή <span style="mso-spacerun:yes"> </span>τη φορα <span style="mso-spacerun:yes"> </span>ομως<span style="mso-spacerun:yes"> </span>την πατησαμε . Ειπαμε να παμε να<span style="mso-spacerun:yes"> </span>τους βρουμε μεσα στην Κηφισιά μερα μεσημερι για να τους δειξουμε ποσο φλωροι είναι όμως τα πραγματα δεν πηγαν και τοσο καλα τελικα … που είναι οι<span style="mso-spacerun:yes"> </span>αλλοι οι μαλακες, μ’αφησαν πισω και με εγκατελειψαν μονο μου, να τρεχω …</p> <p class="MsoNormal"><span style="mso-tab-count:1"> </span>Στριβω γωνια δρομου με έναν άλλο δρομο, ουτε ξερω, τρεχουν ακομα πισω μου και εγω τρεχω στη μεση της ασφαλτου χωρις να βλεπω τιποτα μπροστα μου γιατι ανθρωποι, αμαξια, δεντρα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>και φωτα που αναβουν, περνανε στα πλαγια δεξια και αριστερα. Με την ακρη του ματιου , νιωθω ένα μαυρο περφεκτο να στεκεται <span style="mso-spacerun:yes"> </span>εξω από τα Γουεντις. Ειμαι σιγουρος πως είναι ενας από αυτους … Μεσα σε κλασματα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>δευτερολεπτου ο εγκεφαλος μου, στελνει προειδοποιητικο σημα να μη γυρισω ολοκληρο το κεφάλι για να δω στο πρόσωπο τον ιδιοκτητη του μαυρου <span style="mso-spacerun:yes"> </span>περφεκτο. Πρεπει<span style="mso-spacerun:yes"> </span>να παραμυθιαστω επιτοπου, πως είναι αδυναμος και ανικανος να τρέξει και να με προλαβει , με βλέμμα πιο φοβισμενο από το δικο μου και γεννημενος κουρασμενος. Γιατι αν γυρισω και δω καποιον σιγουρο, δυνατο και ξεκουραστο, που σε λιγο θα τρεχει σαν ντοπερμαν από πισω μου και θα ουρλιαζει «μουναπανο», ότι δυναμη μου εμεινε <span style="mso-spacerun:yes"> </span>θα εξατμιστεί από την απελπισια. Τα παντα είναι θεμα ψυχολογιας .</p> <p class="MsoNormal">Κατι που πανω στον πανικο μου ξεχναω και γυρισω ολοκληρο το κεφαλι για να τον δω και … Όχι ρε πουστη μου …</p> <p class="MsoNormal">Τι <span style="mso-spacerun:yes"> </span>μουνι είναι αυτο?!! </p> <p class="MsoNormal">Δεκαπεντε στα δεκαεξι ή δεκαεξι στα δεκαεφτα? Δεκατεσσερα? Δεκαοκτω? Η μονη περιπτωση που θα με ενοιαζε να μαθω την ηλικια της θα ηταν αν ερχοταν μια μερα να γραφτει στο σχολειο μου για να βεβαιωθω πως θα ημαστε στο ιδιο τμημα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>και στην ιδια αιθουσα. Ξανθο μαλι πιασμενο ψηλα. φρυδι ψηλα, γιακας ψηλα, μυτη ψηλα όλα πανω της, ψηλα σε ποζα τρια τεταρτα και ακουμπησμενα διπλα στη τζαμοπορτα του μαγαζιου . Ημουν ο μονος που ετρεχα στο δρομο κατι που φευγαλεα της τραβηξε την προσοχη. Μασαγε τσιχλα και όπως τα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>χειλια της ανοιγοκλειναν <span style="mso-spacerun:yes"> </span>νευρικα και επιμονα στο πρωτο δευτερολεπτο μου φανηκε πως μου ειπαν: «Τρέξε … ». Τα χειλια της ανοιγοκλησαν <span style="mso-spacerun:yes"> </span>παλι <span style="mso-spacerun:yes"> </span>στο επομενο δευτερολεπτο <span style="mso-spacerun:yes"> </span>αυτή τη φορα <span style="mso-spacerun:yes"> </span>νωχελικα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>και ηταν σαν να μου στελνουν <span style="mso-spacerun:yes"> </span>φιλι στον αερα . Στο τριτο και τελευταιο δευτερολεπτο της συναντησης μας, κοιταχτηκαμε και μου φανηκε πως<span style="mso-spacerun:yes"> </span>το υφος της ειχε κατι, λιγο γλυκο, λιγο κορο’ι’δευτικο , σε στυλ: <span style="mso-spacerun:yes"> </span>δεν πιστευω να βαλεις πάλι τα κλαματα ομως, ε?</p> <p class="MsoNormal">Δεν υπαρχει καιρος για κλαματα</p> <p class="MsoNormal">πρεπει να τρεξω, να προλαβω να μπω στο σταθμο του τραινου …</p> <p class="MsoNormal">Να προλαβω …</p> <p class="MsoNormal">Δε γαμιεται . Ακουω το τραινο που είναι ετοιμο να φυγει<span style="mso-spacerun:yes"> </span>αλλα βαριεμαι να τρεξω. Θα παρω το επομενο και ετσι κι’αλλιως εχω καθυστερησει. Σκεφτομαι <span style="mso-spacerun:yes"> </span>να κοψω το καπνισμα και τα πολλα γελια σιγα σιγα, γιατι τωρα τελευταια λαχανιαζω ευκολα. <span style="mso-spacerun:yes"> </span>29 στα30 είναι μια καλη ηλικια για αλλαγες . Ετσι<span style="mso-spacerun:yes"> </span>μου λενε οι παιδικοι <span style="mso-spacerun:yes"> </span>μου φιλοι με τροπο.<span style="mso-spacerun:yes"> </span></p> <p class="MsoNormal">Ο ενας τους, ετοιμαζεται να παντρευτει <span style="mso-spacerun:yes"> </span>σε ένα μηνα και πριν λιγες μερες <span style="mso-spacerun:yes"> </span>μου ειπε μπροστα στη μελουσα γυναικα του: «Δεν πιστευω να φορας στο γαμο αυτό το καραγκιοζιλικι» και εδειξε την αγκραφα της ζωνης μου που εχει απανω το περιγραμα ενός γκαραζαδικου πιναπ με κερατα και ουρα διαβολου. Νομιζα οτι με δουλευε, οπως δουλευομαστε μεταξυ μας για το τιποτα και για ολα, εδω και 15 χρονια που τον ξερω και με ξερει. Νομιζα οτι με δουλευε αλλα το ειρωνικο βλεμμα της γυναικας του και το χαζογελακι που αφησε γυρνοντας<span style="mso-spacerun:yes"> </span>προς στο <span style="mso-spacerun:yes"> </span>αυτι του για να μη τη δω, δεν μου εδωσαν πολλα περιθωρια . Καταλαβα πως η αγκραφα <span style="mso-spacerun:yes"> </span>ειχε γινει θεμα συζητησης .</p> <p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:yes"> </span>Ενιωσα<span style="mso-spacerun:yes"> περιεργα</span>,<span style="mso-spacerun:yes"> </span>για την ακριβεια αρχισε να μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι με δοσεις όπως το επαναλαμβανομενο ριφ που ακουγεται να παιζει η κιθαρα στο «Σαμθιν’ ελς» του Εντυ Κοχραν. Από ένα μείγμα αντανακλαστικων αμυνας και τσαμπουκα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>χα’ι’δευω <span style="mso-spacerun:yes"> </span>μπροστα τους<span style="mso-spacerun:yes"> </span>την αγκραφα μου. </p><p class="MsoNormal">- Τοσα χρονια με βλεπεις να τη φοραω δεν ...</p><p class="MsoNormal">- Ελα ρε κολημενε, εδω δεν ειμαστε για συναυλια, στο γαμο θα ...</p><p class="MsoNormal">- Να σου πω, δεν πα να δεις απο που κλάνουν τα καγκουρο ?</p><p class="MsoNormal">- Ρε το μαλακα θυμωσε </p><p class="MsoNormal">Ακολουθησαν κατι χαμογελακια πουστικα δεξια αριστερα και κατι αλλα συνομωτικα ενω η τσογλανοφωνη του Κοχραν ψηλωνε από τα νευρα που προσπαθουσα να συγκρατησω και ουρλιαζε στα αφτια μου <span style="mso-spacerun:yes"> </span>«Χιρ καμς δατ γκερλ αγκεν <span style="mso-spacerun:yes"> </span>… »<span style="mso-spacerun:yes"> </span>Εκείνο το κοριτσι παλι ... </p> <p class="MsoNormal">Εμφανιζεται καθε φορα που νιωθω να στριμώχνομαι ή να με εγκαταλειπουν ή να με αντιμετωπιζουν σαν κουρδιστο παιχνιδι που τα παιξε. </p><p class="MsoNormal">Εμφανιζεται για να κανει το ιδιο παντα. Να μου στειλει φιλι, να μου πει να τρεξω, να με πειραξει την ωρα που το βαζω στα ποδια, λιγο γλυκα, λιγο πονηρα<span> </span>σε στυλ: « Δεν πιστευω να βαλεις παλι τα κλαματα ε?» </p><p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:yes"> Ο νομος των πιθανοτητων και της πραγματικοτητας λεει πως προκειται για τυχαια συναντηση με διαφορετικα προσωπα σε διαφορετικες ηλικιες που μοιαζουν μεταξυ τους. Στ</span>η φαντασια μου προκειται για το ιδιο προσωπο που με ακολουθει και μεγαλωνει μαζι μου σχεδον τριαντα χρονια … </p><p class="MsoNormal">Δεν ειπα τιποτα παραπανω στον παιδικο μου φιλο και στη μελουσα γυναικα του. Αφησα της μερες να κυλησουν και σημερα , μια εβδομαδα μετα ... </p><p class="MsoNormal">Ακουω το τρενο που ερχεται και σηκωνομαι και οπως περιμενω στην αποβαθρα του σταθμου, αναρωτιεμαι αν θα εμφανιστει αποψε απο καπου εκεινο το κοριτσι. Ετοιμαζομαι να το βαλω στα ποδια παλι.</p><p class="MsoNormal">Σημερα μια εβδομαδα μετα το σκηνικο με την αγκραφα, εχω γεννεθλια. Εγινα τριαντα χρονων. Εχω καλεσει τον παιδικο μου φιλο και τη μελλουσα γυναικα του σε ένα μικρο μαγαζι στα Πατησια. Είναι εκει και με περιμενουν μαζι με καποιους αλλους κοινους γνωστους και φιλους. Θα πιουμε, θα πουμε μαλακιες και θα γελασουμε,<span style="mso-spacerun:yes"> </span>μετα<span style="mso-spacerun:yes"> </span>θα μπει μια μικρη τουρτα στο κεντρο <span style="mso-spacerun:yes"> </span>και εγω θα κανω φου στα κερακια. Αυτο τον τροπο θα τους πω ευχαριστω για ολα. Για οσα ειπαμε , καναμε αυτα τα χρονια.</p> <p class="MsoNormal">Ένα ευχαριστω<span style="mso-spacerun:yes"> </span>και μαζι ένα αντιο για παντα.</p><p class="MsoNormal">Ακουμπαω τυχαια την αγκραφα μου και ειναι σαν να αγγιζω το περιγραμμα του κοριτσιου. Απο αυτο που νιωθω, εχει γινει πια ολοκληρη γυναικα, γυρω στα τριαντα. Αν τελικα εμφανιστει σημερα θα σταματησω και για πρωτη φορα θα την κοιταξω πιο καλα στο προσωπο, θα της πιασω κουβεντα, θα τη ρωτησω αν τοσα χρονια ειναι η ιδια. Αυτη τη φορα εχω ολο το χρονο στη διαθεση μου, γιατι τωρα πια το σκαω, αλλα περπατωντας.</p><p class="MsoNormal">Α, ναι. Στο γαμο δεν θα παω</p>
<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/yyHXKZIKS0Y" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-75765879764244753462012-10-19T07:51:00.002-07:002021-05-26T05:18:16.632-07:00Ενα κίουι πριν το χάραμα ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwB9T058Lz4qrHE6I1CzNzyBFtVvKri5U9cWslqqcAGXt4GN1_46GoZ38UUKYvJh0ITtLyR58jzCVfZmiXkUiuwIkT2iZk6NKB6MD4_yYAcfhlen5LxsM4dW9ASObobMQIe1VPf0XVx-FW/s1600/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B11221.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwB9T058Lz4qrHE6I1CzNzyBFtVvKri5U9cWslqqcAGXt4GN1_46GoZ38UUKYvJh0ITtLyR58jzCVfZmiXkUiuwIkT2iZk6NKB6MD4_yYAcfhlen5LxsM4dW9ASObobMQIe1VPf0XVx-FW/s400/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B11221.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: 13.5pt;">Ήταν μια από αυτές της Παρασκευές που ξημερώνουν γιατί πρέπει να
πλακωθείς με την γκόμενα σου ... φουουπ και σκύβεις την τελευταία στιγμή για
να αποφύγεις το ραδιοκασετόφωνο που σκάει με φόρα και διαλύεται στον τοίχο από πίσω
σου και υποπτεύεσαι ότι αυτή θέλει να σε σκοτώσει. Ο τοίχος δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί
για τη ζημία στο σοβά αλλά είναι σαν να προσπαθεί να μιλήσει με τα
"μπαπα-μπαπα" που βαράνε οι διπλανοί "Σκάστε
κοιμόμαστε".</span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Λίγα λεπτά αργότερα περπατούσα έξαλλος στη Μιχαήλ Βοδα που
μου την έσπασε αμέσως η ερημία της και είπα να στρίψω πιο κάτω να βγω στις γραμμές
του τραίνου να κάτσω σε καμία γέφυρα να με φυσήξει αέρας.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Λίγο πριν φτάσω στις γραμμές όμως, κάτι πηρέ το αυτί μου από τα αριστερά.
Από εκεί ερχόταν μουσική μαζί με φωνές και ήχους από ποτήρια πράγμα παράξενο γιατί 3
τα ξημερώματα είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά να κάνεις σχεδόν οτιδήποτε που λένε.
Αυτό το αξίωμα δεν άλλαξε ποτέ για τις περισσότερες περιοχές της Αθήνας.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Έτσι συνάντησα για πρώτη φορά το μαγαζί , σε ένα δρομάκι ξεχασμένο
από το χίλια εννιακόσια γαμήσετα που έβγαζε στην Άγιου Μελέτιου<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Έλειπε από το σκηνικό το παιδι από τις μαρμελάδες Σπιν-Σπαν και ένα
σημαιάκι της 25ης Μάρτιου για να γίνει το στενό, εικόνα από το Αναγνωστικό της Δευτέρας
δημοτικού ξέρω γω, όλο με παλιά σπίτια όχι πάνω από δυο ορόφους, τα περισσότερα
ακατοίκητα.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ουσιαστικά το μαγαζί δεν είχε ταμπέλα ούτε φωτα απέξω ενώ το
όνομα του κυκλοφορούσε σχεδόν συνθηματικά μεταξύ των θαμώνων, από στόμα σε στόμα.
Δεν είχε στάνταρ μέρες λειτουργιας.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Μια μεσόκοπη χοντρή κυρία με κότσο και ριχτή ζακέτα καθόταν στη γωνία
διπλά στην εξώπορτα και έπλεκε με τις ώρες.. Μια πόρτα πιο μέσα, στο μακρόστενο
δωμάτιο που κάποτε πρέπει να ήταν το σαλόνι του σπιτιού ήταν βαλμένα όπως μερικά
τραπέζια σε απόσταση αναπνοής γύρω από ένα "πάλκο" φτιαγμένο από παλέτες.
εργοστάσιου. Το ενάμισι περίπου μετρό που χώριζε το πάλκο από τα τραπέζια ήταν όλη
και όλη η πιστά. Στο κέντρο δυο ενωμένα τραπέζια μόνιμα ρεζερβέ από λαχαναγορητες
με γιλέκα και λαχούρι γραβάτες που έπιναν ουίσκι με τους κουβάδες μαζί με κάτι παχουλούτσικες
γκόμενες ντυμένες στα καλά τους να κάθονται πάντα από μέσα για να
μη μπανίζουν τα μπούτια τους οι μπουζουξήδες που έπαιζαν σχεδόν από πάνω τους..<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Οι υπόλοιποι θαμώνες παλιοί άνθρωποι.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Μουστάκια, μαλλιά πατημένα με λακ, οξυζενέ με τσιμπιδάκια, κραγιόν
απλωμένο πάνω σε ρυτίδες, γκρι ποντικι σακάκια με πουλόβερ "βε"
λαιμοκοψη από Βερανζέρου από μέσα, πράσινες γραμμές τραβηγμένες με μολυβί αντί
για φρύδια, κάμελ γυαλιστικο παπουτσιών, κάπνα, γυμνές κίτρινες λάμπες μπαγιονέτ για φωτισμό.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Κατρακύλα και γαλάζιο υδρόχρωμα στους τοίχους αλλά οτιδήποτε ήταν
καλύτερο από το να καπνίζεις μονός σου πάνω σε μια γέφυρα ξημερώματα Παρασκευής,
τσακωμένος με την γκόμενα σου.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Μπήκα λοιπόν σχεδόν ανακουφισμένος με την ξαφνική ανακάλυψη και ακούμπησα
σε ένα ξύλινο πάγκο που είχαν αντί για μπαρ. Μετά από λίγο εμφανίστηκε ας πούμε
ο μετρ, ένας τετράγωνος τύπος με μούσια και κοτσίδα και με ρώτησε τι θα πάρω. Έψαξα
τις τσέπες μου και έβγαλα κάτι κατοστάρικα και κάτι κέρματα, όλα μαζί όχι παραπάνω
από 500 δραχμές. Του τα έδειξα<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Τι παίρνω μ' αυτά ?<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Ποσά έχεις εκεί για φέρε εδω?<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Του τα έδωσα όπως ήταν τσαλακωμένα, τα πηρέ, ούτε καν τα κοίταξε, έσκυψε
τον έχασα από τον πάγκο. Μετά από λίγο σηκώθηκε πάλι και μου άφησε ένα μισογεμάτο
μπουκάλι τζιν διπλά μου και ένα ποτήρι.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Τον κοίταξα μάλλον καχύποπτα<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Αυτό ποσό χρεώνεται, δεν έχω άλλα ...<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Σούφρωσε τη φάτσα του σε στυλ "Έλα ρε φιλέ τώρα" .
Πάτησε κάτι κουμπιά στην ταμιακή και μου άφησε μια απόδειξη<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Εντάξει πλήρωσες.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ο τύπος είχε δίκιο. Η κίνηση του με το μπουκάλι ήταν από την αρχή άνετη
και του την είχα σπάσει κάπως.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Αφού είσαι ήδη έτοιμος να πέσεις κάτω ρε μεγάλε, ποσό θα πιεις ακόμα?
Άμα αντέχεις πιεστό όλο τι να σου πω.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Του είπα ευχαριστώ<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Παγάκια θες? με ρώτησε ενώ έβαζε καινούργια ποτά παραγγελία πάνω
στο δίσκο του γκαρσονιού που περίμενε. Του έκανε πρώτα νόημα μετά του είπε με νόημα:<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">"Πες τους να παίξουν το "Πριν το χάραμα" Το έχω
ζητήσει και με έχουν γράψει στα παπαρια τους... "<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;"> 20 λεπτά μετά η ορχήστρα όχι μόνο δεν είχε παίξει ακόμα
το Πριν το Χάραμα του μετρ, αλλά σιγά-σιγα και οι μουσικοί εξαφανιζονταν.
Στην αρχη νομιζα οτι μου φανηκε κι'ομως ανα δυο περιπου τραγουδια σηκωνονταν ενας-ενας,
σαν να μη τρέχει τίποτα, πριν καν να τελειώσει το τραγουδι και
έβγαιναν από το δωμάτιο. Στο τέλος έμεινε ένα ακορντεόν να παίζει μόνο του αλλά
όσο υπήρχε κάτι να ακούγεται οι θαμώνες δεν έδειχναν να νοιάζονται και πολύ.
Συμφώνα με την ορολογία του μαγαζιού οι μουσικοί πήγαινα να "κουρδίσουν τα
όργανα" σε ένα καμαράκι από πίσω. Σύντομα σε όλο το μαγαζί απλώθηκε μια
μυρωδιά καμένης ρίγανης.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Όταν έφυγε και ο ακορντεονιστας για να "κουρδίσει" το
ακορντεόν του και το πάλκο ερήμωσε εντελώς, ανεβαίνει από το πουθενά ένας
με άσπρα μαλλιά, κομμάτια και στάθηκε μπροστά στο μικρόφωνο.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Κύριες και κύριοι θα ήθελα να σας πω ένα ποίημα που έγραψα 16
χρονών όταν ο Εμφύλιος σπάραζε τον τόπο. Το ποίημα ονομάζεται
"ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ ... "<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Το μαγαζί πάγωσε για πέντε έξι δευτερόλεπτα απότομα όσο ο
μεθυσμένος ποιητής προσπαθούσε να τραυλίσει το ποίημα. Ένας από τους
λαχαναγορητες γύρισε και κοίταξε τον μετρ και του έκανε νόημα με τα χεριά: σε
στυλ: " Αυτός εκεί πάνω του μαγαζιού είναι? Τον ξέρεις ? "<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ο μετρ του απάντησε με ανεβασμένους ώμους και ένα μορφασμο σε στυλ " Ούτε ξέρω ποιος είναι ... "<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ακουστήκαν δυο τρεις σακατεμένες λέξεις ακόμα από το στόμα του
ποιητή.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Μετά φυγαν κάτι ψωμιέρες, προς τον ασπρομάλλη μεθυσμένο,
κάτι παγάκια, κάτι "κατέβα ρε ποιητή Παπάρα ..." γέλια,
σφυρίγματα .<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ξαναζωντάνεψε το μαγαζί.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Οι μουσικοί άφαντοι. ακόμα "κούρδιζαν"<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Ρε μεγάλε κάνε ένα κόπο και κάτσε λίγο στην άκρη να περάσει η
κυρία., μου κάνει ξαφνικά ο μετρ.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Δεν κατάλαβα καλά αλλά σηκώθηκα από το σκαμπό μηχανικά.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Από μπροστά μου πέρασε κουτσαίνοντας η μεσόκοπη χοντρή κυρία με
τον κότσο και τη ριχτή ζακέτα που έπλεκε ατέλειωτες ώρες διπλά στην πόρτα.
Πρέπει να είχε πρόβλημα με τα αρθριτικά της γιατί πήγαινε πολύ σιγά. Οι θαμώνες
σηκώνονταν για να μπορέσει να περάσει ενώ το πρόσωπο του μετρ γλύκανε και
πετάχτηκε έξω από τον πάγκο, την βοήθησε να ανέβει το πάλκο και να κάτσει στην
καρέκλα. Πρέπει να ήταν η μανά του.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Το μαγαζί σώπασε απότομα πάλι και εκείνη άρχισε να τραγουδαει χωρίς μικρόφωνο με μια ψιλή αρχέτυπη φωνή τραγούδια που σου
κατέβαζαν επί τόπου στο κεφάλι κάτι μονόφθαλμες σκιές ανθρώπων προφιλ με ρούχα του
περασμένου αιώνα και μαχαίρια, σαράγια σκιές, με ένα φοίνικα σκιά απέξω,
τραπέζια σκιές, καρέκλες σκιές, παζάρια σκιές, βιολιά σκιές, κυτταρικές μνήμες
σκιές που προβάλλονταν σε ένα σεντόνι ωχρά, αλλά χωρίς τη μιζέρια
του θεάτρου σκιών. Που και που μεταξύ ησυχίας και φωνής ξέφευγαν από το
διπλανό καμαράκι κάτι χάχανα από τους μουσικούς που είχαν σταματήσει το
κούρδισμα και είχαν νταγκλαρει, αλλά κανένας δεν γύριζε κεφάλι, ούτε φαινόταν να
δίνει σημασία.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Θα χε περάσει καμία ώρα από τότε που πάτησα στο μαγαζί.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Οι μουσικοί πήραν ξανά τις θέσεις τους και όπως πέρναγαν από τον
πάγκο ο μετρ τους έκανε υπενθύμιση: " Τι θα γίνει ρε σας είπα θέλω το
"πριν το χάραμα ... "<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ο πρώτος μπουζουξής του έκλεισε το μάτι, ο δεύτερος του είπε κάτι
για ουίσκι.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Άρχισαν οι παραγγελίες, τα τσιφτετέλια, γλυκέ μου τύραννε και
τέτοια για να χορέψουν οι λαχαναγορητες με τις παχουλές γυναίκες τους. Η ώρα
πέρναγε, τα τραγούδια πέρναγαν πήγαινε να χαράξει και το "πριν το χάραμα
" ακόμα να έρθει από τα μεγάφωνα.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;"> "Πριν το χάραμα φώναζε ο μετρ", "ναι "
έκαναν νόημα διαβεβαίωσης οι μπουζουξήδες και μετά έπαιζαν κάτι άλλο.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Φάε ρε κάτι μαλακές είπε ο μετρ και γυρισε σε έμενα. Πρέπει να
μου ξέφυγε γέλιο.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Τους κοίταξε σοβαρός για δυο τρία δευτερόλεπτα και μετά
εξαφανίζεται.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ξαφνικά τα όργανα χαμήλωσαν απότομα. Βουβαμάρα στα μεγάφωνα. ο
ήχος χάθηκε μέσα στις φωνές.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ο μετρ είχε κατεβάσει τη μικροφωνική από τον Γενικό<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Πήγε προς το πάλκο και άρχισε να χορεύει επιδεικτικά το "Πριν
το Χάραμα" μπροστά στους μουσικούς. Eιχε βάλει τη μουσική απο cd ...<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Τι παίζεται εδω μέσα ρε πουστη. Ποιος μου κάνει πλακά?<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ξύπνησα αγκαλιά με τη δίκια μου και ένα κεφάλι καζάνι. Κατάλαβε
που ξύπνησα και γύρισε το κεφάλι της να με φιλήσει και μαζί γύρισαν ξανά
πίσω το ασύμμετρο καρέ κούρεμα της, τα μήλα του προσώπου της, η ακατανόητη
λατρεία της για τους Ρεζιντεντς και το άλμπουμ Εσκιμο που πρέπει να αποδεχτείς
στα πλαίσια ενός παράφορου έρωτα, οι μεταμεσονύκτιες προβολές του Ροκι Χοριρ πίκτερ σόου και η ζήλεια μου γιατί γούσταρε τον πρωταγωνιστή, το αποτύπωμα από
το κραγιόν της πάνω στο φλιτζάνι με το μισό καφέ που μου άφηνε στην κουζίνα
πριν να φύγει για τη δουλεία. Πήραμε καινούργιο ραδιοκασετόφωνο, ροκαμπιλι Σάββατα στο Στρέφη, μπιμποπ βροχερές Κυριακές στο Ορεβουαρ και εκείνη η νύχτα
στο μαγαζί χωρίς όνομα ξεχάστηκε<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Έτυχε να ξαναπεράσω ύστερα από καιρό.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Το μαγαζί με κάποιο τρόπο το είχαν μάθει και παραέξω. Είχε φωτεινή
ταμπέλα στην εισοδο, οι τοίχοι είχαν ξαναβαφτεί. Ο πάγκος ήταν κανονικό μπαρ, οι
παλέτες ήταν πια πάλκο με μοκέτα και λαμπάκια. Οι λαχαναγορητες έγιναν φοιτητές
και φοιτήτριες, ηθοποιοί γνωστοί από την τηλεόραση, εναλλακτικοί εκδότες και
αρραβωνιασμένοι με τα σόγια τους., όλοι κοινωνοί της επανεκδιδομένης Ρεμπετολογιας, </span><br />
<span style="font-size: 13.5pt;">Θαμώνες "του Μάρκου".</span><br />
<span style="font-size: 13.5pt;"> Η μεσόκοπη χοντρή κυρία δεν έπλεκε
πια, αλλά στη μέση του προγράμματος εξακολουθούσε να κόβεται η μουσική και να
τραγουδάκι ακαπελα.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ήταν το κλου της βραδιάς. </span><br />
<span style="font-size: 13.5pt;">Κάπου εκεί στο ακαπελα πρέπει να ήταν, όταν ο γνωστός μετρ στάθηκε στο διπλανό τραπέζι να πάρει παραγγελία. Ο πελάτης
από κάτω τον ρώτησε ευγενικά:<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;"> -Μήπως θα γινόταν στα φρούτα να μη βάλετε κίουι?<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;"> - Κιουι, τι κίουι? Του είπε ο μετρ με το γνώριμο ανέκφραστο
ύφος.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">- Ε, κιουι ... του είπε πάλι ο πελάτης και έψαξε να βρει στα αλλα τραπέζια μια πιατέλα με φρούτα να του δείξει τα ακτινίδια.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Ο Μετρ σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε την πιατέλα ερευνητικά ...<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-size: 13.5pt;">Μισό χρόνο μετά το μαγαζί έκλεισε ξαφνικά.<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></div>
<br />
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/IWZnh_3XEhY" width="420"></iframe></div>
ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-46648362736960498852009-02-09T00:16:00.000-08:002009-02-09T00:57:59.483-08:00TΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ ( 1981 )<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi95TjHY471bssjYXSRpAG8p1IDUsEd1y92uCVJry5urzuwGe9ngoWmGUBUL2FE85rmNF6OIqq4Wwxj0ulTWEyMhng23VPW_hodx4XCNxW-Z5iPASzmJ_jJFwS6CPU9-wFHh9jW9224dn00/s1600-h/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1+(01)%2Bfront-medium.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300709290843658642" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi95TjHY471bssjYXSRpAG8p1IDUsEd1y92uCVJry5urzuwGe9ngoWmGUBUL2FE85rmNF6OIqq4Wwxj0ulTWEyMhng23VPW_hodx4XCNxW-Z5iPASzmJ_jJFwS6CPU9-wFHh9jW9224dn00/s400/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1+(01)%2Bfront-medium.jpg" border="0" /></a><br /><div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300709020932194738" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 250px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH1psmPVws6a_YNOfJJtvkjuqr_S_FKaiIGPwrNlLZB6nZ4AA95PP2JK4unsCPP30eeZKR2va8ET6p6MFiJ4RX02AUEnlDtkhTIDWftak4bgTIPVMM4j08nBcpQyFZrFv8u1cqNBxhDx4i/s400/%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B1+(02)%2Bback-medium.jpg" border="0" /></div><br />Μουσική - στίχοι: Βαγγέλης Γερμανός<br />1. Σε θέλω 2. Το γράμμα 3. Τροχιά 4. Ανοιξιάτικη βροχούλα 5. Μικρό 6. Ο απόκληρος 7. Η σημαδούρα 8. Εισ΄ένας διάβολος 9. Μάσκες 10. Ο κηπουρός 11. Η μπανιέρα 12.ΜουρμουρίσματαΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-6029008484086345312009-02-05T04:59:00.000-08:002009-02-05T06:09:58.320-08:00NΟΚ ΟΥΤ ( 1986)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKkdV3tN-ZiFsXA6DsianXRh2Kzt1fwpu7XfelDgBDWetoQ2hSbdrV7-ACqRNTXfE-o0xQ6XBGXJOyflqcqgRRc8oNEa227H6uj0TiWEZMovE6B2i12T1zlzxby66rJUIGNTWJJ6kma1a7/s1600-h/untitled.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299297595802354130" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 285px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKkdV3tN-ZiFsXA6DsianXRh2Kzt1fwpu7XfelDgBDWetoQ2hSbdrV7-ACqRNTXfE-o0xQ6XBGXJOyflqcqgRRc8oNEa227H6uj0TiWEZMovE6B2i12T1zlzxby66rJUIGNTWJJ6kma1a7/s400/untitled.bmp" border="0" /></a> Ενας απελπισμένος τύπος κάνει απόπειρες αυτοκτονίας εκ του ασφαλούς αφού ξέρει πως ο καλητερός του φίλος θα τον σώσει πάντα την τελευταία στιγμή, μέχρι που θα βρεθεί αντιμέτωπος με το φόβο και την πιθανότητα να πεθάνει στ' αλήθεια από τη στιγμή που ενα τηλεφώνημα τον προειδοποιεί πως κάποιοι αποφάσισαν να δώσουν ένα τέλος στα αδιέξοδα του και να τον σκοτώσουν. Ο Κιμούλης σε ρόλο τρελαμένου Εξαρχιώτη ροκά του 80 με ένα καδρόνι στα χέρια ανάμεσα στο μισόκλειστο βλέμα της Μέριλυν, ρόλος που χάρισε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σ'αυτόν και την ελπίδα για έναν καλήτερο ελληνικό κινηματογράφο στο κοινό του 1986. Η αριστερή διανόηση της εποχής βέβαια δεν είδε με καλό μάτι τις ροκ&ρολλ σκηνές που εξελίσονται σε μπάρ και μπίτς πάρτυ καθώς και το "Χάπι έντ" της ταινίας και την χαρακτηρισε λίγο πολύ ως λούμπεν και "αμερικανιά" . Σκηνές από το μπάρ " Ελεφαντ ", τα Εξάρχεια, το λόφο του Στρέφι, τη Φωκίωνος Νέγρη, αποτελούν για τους σημερινούς θεατές πολύτιμα πλάνα μιας εποχής που έφυγε χωρίς επιστροφή.<br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-size:100%;">Πρόσφατα επανεκδόθηκε το σάουντρακ της ταινίας. Τα τραγούδια αν και ακούγονται ροκ αλλά δεν είναι</span><strong> </strong><span style="font-size:100%;">δένουν με την ταινία</span>. <span style="font-size:100%;">Ερμηνεύουν:</span><strong> Παύλος Σιδηρόπουλος, Γιάννης Μηλιώκας, Αγγελος Σκορδίλης ,Μαρία Αριστοπούλου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Βλάσης Μπονάτσος</strong></span><br /><span style="font-size:130%;">Σκηνοθεσία: <strong>Παύλος Τάσιος</strong></span><br /><span style="font-size:130%;">Σενάριο: <strong>Παύλος Τάσιος (βασισμένο σε μια ιδέα του Γιώργου Κούνδουρου),</strong> </span><br /><span style="font-size:130%;">Μουσική:<strong> Γιώργος Χατζηνάσιος</strong></span><br /><object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/J9m1rjE0xJ4&hl=en&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/J9m1rjE0xJ4&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br /><br /><object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/jb0iH_PlfpA&hl=en&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/jb0iH_PlfpA&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-67524352059169752962009-02-03T08:11:00.000-08:002009-10-20T03:52:35.214-07:00ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ - ΦΟΡΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ( 1984)<img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298604820097516978" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 318px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-W5mMmJt0V6IRiBcH2ISFmaSpDTXywMenwCrw9D47tcyk8gsDmFB92dn4Uxj-b4DFb4ttDPyuX-1kqL0LBO8EzQO35JfGJlbCaCGHbzcFyk4ADaUcDZJ8CxADxkv5tPXIDcs6KIW4ld45/s400/FRONT-medium.jpg" border="0" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihWfE3UUU_GRlrVpNrd5ZVtM-fHv5cPGG7ThYFOUZ5QBHixuXdMHYguskGZuqGGwtWuoIYyI3uZPBZNUizlXsFglTd3Clg-JKn7Q8AytIHLjQO_TIltPJkAzNEGSSPhyspDJxZLpNW9XWM/s1600-h/BACK-medium.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298604925623350594" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 314px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihWfE3UUU_GRlrVpNrd5ZVtM-fHv5cPGG7ThYFOUZ5QBHixuXdMHYguskGZuqGGwtWuoIYyI3uZPBZNUizlXsFglTd3Clg-JKn7Q8AytIHLjQO_TIltPJkAzNEGSSPhyspDJxZLpNW9XWM/s400/BACK-medium.jpg" border="0" /></a> Ένα από τα άλμπουμ που σύμφωνα με πολλούς, ανάμεσα σε αυτούς και ο Σαββόπουλος, άλλαξε την ελληνική ποπ αντίληψη τη δεκαετία του 80. Ανάμεσα στα τραγούδια ο κλασσικός <strong>" Νοσταλγός</strong> " που πολύ έξυπνα ο Γιάννης Γιοκαρίνης συνθέτει πάνω σε μια μίξη Αμερικάνικου και Ιταλικού ρυθμου, αφού το τραγούδι αναφέρεται στην πικρή εξέλιξη του Μεσογειακού- Ελληνικού ροκ&ρολλ (και δυστηχως παραμένει ακόμα επίκαιρο) και φυσικά η <strong>" Ευλαμπία"</strong>, η ελληνίδα pin -up των 80s. ( Διάβασε σχετικά για την Ευλαμπία <strong><span style="font-size:130%;"><a href="http://orneo.blogspot.com/2009/07/ey-whitacker-et-16.html">εδώ</a></span></strong>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-50164808285778392062009-02-02T07:27:00.000-08:002012-01-03T16:22:01.742-08:00ΣΕΡΑΦΙΝΟ- ΤΙΡΑΜΟΛΑ - TARATATA<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-B4viLPIzczVGhjTPn988-DdOf-K5S-9pkk6rQGXRodu14SUrZQ1HhpJvYt7AnCEvr5fdUQYTz5EhBm5MoFyJ7V4iUw5_UClX4Z-zH_ie-mnUdvOQbUJIZcTtc3GZAB6wkIsXNFsh1wtm/s1600-h/images.jpg"></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKcpkPNzK1vjroIH3jgYuiCkRv2NCie1FoQtvhf2O9fl8c_o7I6hxF3Ij2X-MHnEc484Ipr_cfJpbrJuFPU6fBl8gB4BV2O7hs3DL7LTegz68M1sHeFdrAAsF6-vqnYOzzBVPNCHDlW_eb/s1600-h/Taratata038.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298244436547732002" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 294px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKcpkPNzK1vjroIH3jgYuiCkRv2NCie1FoQtvhf2O9fl8c_o7I6hxF3Ij2X-MHnEc484Ipr_cfJpbrJuFPU6fBl8gB4BV2O7hs3DL7LTegz68M1sHeFdrAAsF6-vqnYOzzBVPNCHDlW_eb/s400/Taratata038.jpg" border="0" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEViFV17omNLSoUFeP7Dzxein3PFlfOyDgrtrB840S4xFNHF20yMR84BOfZ7DoWqRD866p0n6XhTBiwyZrLOXGvTLUE6_vr8fQa8wO6xjI0C6oJZ_CfbtoNe0hAWcyd4W3HgSivyUhAoSO/s1600-h/lup2br1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298243637786131090" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 287px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEViFV17omNLSoUFeP7Dzxein3PFlfOyDgrtrB840S4xFNHF20yMR84BOfZ7DoWqRD866p0n6XhTBiwyZrLOXGvTLUE6_vr8fQa8wO6xjI0C6oJZ_CfbtoNe0hAWcyd4W3HgSivyUhAoSO/s400/lup2br1.jpg" border="0" /></a><br /><div><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIlZiOacnencsAcpL5YzJZlANHGgFfVZDERWDYhR0DZ3NHsX7lktuRkcc5gFDsvXGK5pAslGOhVtkbHyCMU8GThq4ux_ZWlxEhyphenhyphen3RhFpBu66NvIeCHcPnXLQ2M3ZdyGBDGQ0-VhanbxtLy/s1600-h/TIRAMOLA_89.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298227615080798674" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 245px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIlZiOacnencsAcpL5YzJZlANHGgFfVZDERWDYhR0DZ3NHsX7lktuRkcc5gFDsvXGK5pAslGOhVtkbHyCMU8GThq4ux_ZWlxEhyphenhyphen3RhFpBu66NvIeCHcPnXLQ2M3ZdyGBDGQ0-VhanbxtLy/s400/TIRAMOLA_89.jpg" border="0" /></a><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298243226425652626" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 258px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiHviTffrKFMXm8i4pXb_EqEO6R7TxoYqPQWwJu-BPgVO0-dyETNimuPcNo1CPNBp5UMgSfJoLrGYmAWcPHU_UTqg_ScG4cnMAQK-yC5lpQw_q24Qpqz2pZeFF4pkip6DI5RBdSdlYMDgD/s400/nk1tr6.jpg" border="0" /><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGIxPSV_7LFZ_zDnc0e_hYVdDAjK-xDzRnmwF7MNYyVyiPzPWOlSQaM7G2WVWFVJ84rktgkq_OURRlKaKGSnPv51zGBnkSys31oHI8PPNxoN4KYpcFcvkLNx9IZiLno_ehwdgR9PIyEHXM/s1600-h/%25CE%2595%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B1+014.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298222225262868658" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 282px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGIxPSV_7LFZ_zDnc0e_hYVdDAjK-xDzRnmwF7MNYyVyiPzPWOlSQaM7G2WVWFVJ84rktgkq_OURRlKaKGSnPv51zGBnkSys31oHI8PPNxoN4KYpcFcvkLNx9IZiLno_ehwdgR9PIyEHXM/s400/%25CE%2595%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B1+014.jpg" border="0" /></a> To 80 πολλοί θα θυμούνται ακόμα και αν ήταν παιδιά εκείνες τις ημέρες την αισθητική του κέντρου της Αθήνας. Έξι το απόγευμα παλιό περίπτερο σε κεντρικό δρόμο και μια κίτρινη λάμπα να φωτίζει τις φτηνές εκδόσεις κρεμασμένες στο βρόμικο τοίχο πίσω από το περίπτερο . Αυτή η εικόνα μου έρχεται ακόμα στο μυαλό σαν σκηνή από τη Ζώνη του Λυκόφωτος. Οι φτηνές αυτές εκδόσεις ,πολλές σαν απομεινάρια των Ιταλικών 50s και 60s( Σεραφίνο, Τιραμόλα) ή ώς απομίμηση των Αμερικάνικων παλπ μάγκαζινς νομίζω ότι επιτάχυναν τη σχέση μου με την άντεργκράουντ αισθητική του rock&roll ( Αν υποθέσουμε πως η μέινστριμ, είναι οι επιγραφές από νέον στα χαμπουργκεράδικα και τα χτενισμένα μαλιά των pin-ups ) και με βοήθησαν να ψάξω αυτή τη μουσική σε βάθος. Με βοήθησαν όμως πιο πολύ να περάσω σχετικά ανώδυνα τη σκοτεινή πραγματικότητα του 80. Αργότερα στα μέσα του 90, όπου και σταμάτησαν να εκδίδονται στην Ελλάδα, ιστορίες σαν αυτές του Σεραφίνο μου έφερναν θλίψη. Ο Σεραφίνο δεν κατάφερε να γίνει ποτέ Μίκι Μάους, αν και προσπάθησε αρκετά τίμια. Αυτή τη σκέψη κατά κάποιο τρόπο τη συνδέω ακόμα με την Ελληνική ροκ σκηνή</div></div></div></div></div>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-35697478630244178802009-01-30T09:31:00.000-08:002009-01-30T09:37:55.816-08:00ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΠ ΚΑΙ ΡΟΚ ( 82)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu8L7-aQDMU0HB5LJwdj1mxFp6K3yqw52AnAzjNr6nsKnW40plzbjEtwhNU7CjyDuj1wX_H-HCiwaPY90kT83xu5PQv-VHmknUj6C5hu-1xsYqFQ3IdWNxfTd1svXAju0EEQ__JVc07VAd/s1600-h/pr054.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5297141535088883138" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 292px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu8L7-aQDMU0HB5LJwdj1mxFp6K3yqw52AnAzjNr6nsKnW40plzbjEtwhNU7CjyDuj1wX_H-HCiwaPY90kT83xu5PQv-VHmknUj6C5hu-1xsYqFQ3IdWNxfTd1svXAju0EEQ__JVc07VAd/s400/pr054.jpg" border="0" /></a> ΤΕΥΧΟΣ 54 - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1982 - ΔΡΑΧΜΕΣ 70 ( ακριβό για την εποχή )<br /> <br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCf6Bt2e4Gqay_gUKejkc7RH2jwNl05dsBcgH28KeZ2BY1tlkc1BszG6iuM1YciHjJc4Uhm5HhegTckRMvmcrrNpxZQhE95pHPEFr5H7n9e6tYAW7AEB9fWjpDtxPla-0TBTQEX73R9Wsc/s1600-h/pr054.jpg"></a></div>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-37301734053250687472009-01-23T11:53:00.000-08:002009-02-05T03:17:13.366-08:00ΣΙΝΕΜΑ "ΑΝΤΖΕΛΑ"<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn4mkUYNPYAJL0PIh1fG-AAocGWguC73mkRkwAUzQiZlSAvNt8rNdcUa-xNcWgI1qh_Zq9s9_bYEvxaXQ-Pep7vu9Zu-mWgI2VZJ2zNez8o0Lany-u1Gul89S9UzKQ-8-bBsSNw2UZlFg4/s1600-h/ANGELA.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5294580639753849074" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 300px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn4mkUYNPYAJL0PIh1fG-AAocGWguC73mkRkwAUzQiZlSAvNt8rNdcUa-xNcWgI1qh_Zq9s9_bYEvxaXQ-Pep7vu9Zu-mWgI2VZJ2zNez8o0Lany-u1Gul89S9UzKQ-8-bBsSNw2UZlFg4/s400/ANGELA.jpg" border="0" /></a> Απομεινάρι των 50ς , στο τέρμα Πατησίων λειτουργούσε ακόμα , όπως και άλλα σινεμά τη δεκαετία του 80 κυρίως με b movies. Στα μέσα της δεκαετίας όμωςμπορούσες ( από σπόντα ) να πετύχεις ταινίες όπως "THE BUDDY HOLLY STORY" με τον Gary Busey<br /><span style="font-size:85%;"><strong>σημειωση: Βλέποντας τον Buddy και το συγκροτηματα του στη σκηνη δεν ειναι πολυ δυσκολο να καταλαβει καποιος απο που πηραν το στυλ και τον ηχο τους οι Beatles</strong></span><br /><div></div><br /><object height="344" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/vdPF0gRQwi0&hl=en&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/vdPF0gRQwi0&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-5648482213407349222009-01-23T11:11:00.000-08:002010-07-19T02:43:32.124-07:00JERRY LEE LEWIS ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΣ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOpej_l_V8R_JayjeLolNbxtVH1rsmkjwBtdD8__JSXDmvYhZy4B7_sdqkB8apOLt72yY-kBPKfIHb23epvk4m2Jza0ctXV5PemQs7WL4IW3qrGLkvu4poUowuXumN8W3l6d-weRTHYzt6/s1600-h/tzeri.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5294569451678751442" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 419px; CURSOR: hand; HEIGHT: 279px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOpej_l_V8R_JayjeLolNbxtVH1rsmkjwBtdD8__JSXDmvYhZy4B7_sdqkB8apOLt72yY-kBPKfIHb23epvk4m2Jza0ctXV5PemQs7WL4IW3qrGLkvu4poUowuXumN8W3l6d-weRTHYzt6/s400/tzeri.jpg" border="0" /></a> O J L Lewis στην Αθήνα ( για δεύτερη φορά ) στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Οpen είχε κάνει ο Τζώνη Βαβούρας. <span style="font-size:130%;">Η συναυλία δεν πρόλαβε να τελειώσει γιατί κάποιος από τους μπροστινους ροκαμπιλάδες πέταξε δυναμιτάκι στη σκηνή και ο Jerry τσαντίστηκε και την κοπάνησε</span>.<br /><br /><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/70cP4LNItlg&hl=el_GR&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/70cP4LNItlg&hl=el_GR&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br /><br /><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/PZ6JzWsa3HQ&hl=el_GR&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/PZ6JzWsa3HQ&hl=el_GR&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br /><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;font-size:130%;">Δες επίσης:<span style="font-size:100%;"> </span><a href="http://orneo.blogspot.com/2009/10/aids-88.html"><span style="font-size:100%;">Εμφάνιση του J.L.Louis στη συναυλία κατά του AIDS (Αθηνα 1988 )</span></a></span>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-4632566183447734182009-01-22T03:59:00.000-08:002009-04-29T07:25:38.047-07:00THΕ WANDERERS<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIndAN5teBKFOrAuKfEq32zddFUTyHI6uLFcYchut1Frk7JKvNJO64XS02pSFme0ZAFdg8sjr2iVhDuS_dd3xTG2zbs5PaV4kmzLHfEnd7i5NQuG2L_dagcC7wzG-mefazOfbk2Zc0RpyH/s1600-h/the+wondereew.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5294110665329499362" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 231px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIndAN5teBKFOrAuKfEq32zddFUTyHI6uLFcYchut1Frk7JKvNJO64XS02pSFme0ZAFdg8sjr2iVhDuS_dd3xTG2zbs5PaV4kmzLHfEnd7i5NQuG2L_dagcC7wzG-mefazOfbk2Zc0RpyH/s400/the+wondereew.jpg" border="0" /></a><strong> "EIMAI στους WANDERERS,μπήκα στη δεύτερη γεννιά το 90.Είμαι από τα Ιλίσια. Η πρώτη γεννιά από αυτούς το 80 ήταν όλοι Αιγαλεώτες, πολύ μάγκες και τρελοί τσαμπουκάδες με τους "καραφλούς"(σκίνχεντς),τους "ψευτικους"(πάνκ),τους "φλώρους"(μόντς). Οι "καραφλοί" είχαν μαζί τους τσεκουρια </strong><strong>.Οι wanderers είχαν στιλέτα και πολλοί από αυτούς λαμαρίνα κάτω απο΄το πουκάμισο ( όπως οι Αμερικάνικες συμμορίες στο Μπρονξ το 50) για να προστατεύονται από τα χτυπήματα. Όσπου στις αρχές του 90 φτάσαμε να παίζουμε ξύλο με τους φλώρους τους ravers που έκαναν το μάγκα όταν ήταν πολλοί και εμείς ένας. Θυμάμαι μια φορά στα Εξάρχεια οι Wanderers και ενώ είχαμε και κοπελιές μαζί μας τους πήραμε στο κυνήγι με τις αγκράφες. Εμείς από πίσω και αυτοί μπροστά τρέχανε και κλαψουρίζαν. Αρχές 90. Αυτοί ήταν στη μόδα εμείς διαφορετικοί. Πάντα στην Ελλάδα κοροί΄δεύουν τη διαφορετικότητα. rockabilly,teddy boy,rockers, ton up boy, όλα τα παιδιά έχουν τέτοιες ιστορίες να σου πουν. Τα στέκια ήταν τότε Θησείο, Νέα Σμύρνη, Γαλάτσι, Ηράκλειο, Κηφησιά, Περιστέρι, Αμπελόκηποι, Κυψέλη, Βικτόρια, Εξάρχεια. Έχω δει τις καλές συναυλίες, blue jeans, jive rockets, lucky charm ... δεν πρόλαβα τους Outsiders</strong> <div><strong>Και στις τότε συναυλίες γέμιζε το Αν club από ροκαμπιλάδες. Σε κάθε event νόμιζες ότι βρίσκεσαι στα 50ς ή το λιγότερο σε άλλη χώρα.... όταν γύρισα από το στρατό όμως, ήμαστε στα πάρτυ 10 άτομα. Ωραία ήταν τότε, ρομαντικά και true . Και τώρα όμορφα είναι. Έχουμε το BlueFox την On Stage και πάρα πολλες μπάντες , αλλα ... δεν υπαρχει πια ο κοσμος. "</strong></div><div><strong>RICKY-WILDCAT </strong></div><div><strong></strong></div><div><span style="font-size:85%;">Aπό τις ξεχασμένες, άγνωστες στους περισσότερους ιστορίες του 80, είναι αυτές των συμμοριών.</span></div><div><span style="font-size:85%;">Από τις αρχές του 80 μέχρι και τα πρώτα χρόνια του 90, <strong>"Ροκαμπιλάδες", "Τέντιδες", "Πάνκιδες", "Σκινάδες", "Μεταλάδες","Νιουγουε'ι'βάδες","Μο'ι'κάνια", "Κιουράδες","Τζιτζίκια"</strong> και όλες οι άλλες φυλές όργωναν την πόλη, από την Κηφισιά το Μαρούσι και το Ηράκλειο στα βόρεια μέχρι τον Πειραιά και την Γλυφάδα στα νότια και από τον Βύρωνα και το Παγκράτι στα ανατολικά μέχρι το Περιστέρι και το Αιγάλεω Δυτική Αττική, το <strong>"Μπρόνξ"</strong> της Αθήνας. Όλοι οι δρόμοι βέβαια περνούσαν από το κέντρο, την Κυψέλη, τη Βικτόρια, το Θησείο και τα Εξάρχεια</span>.</div>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-59678999283191765502009-01-19T05:30:00.001-08:002009-01-19T07:14:56.852-08:00ΛΗΤΗΣ- ΧΑΡΑΚΙΡΙ(1988)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU0ajJXeLNRKyULQAhrPFauLhrg-hYk24OEkL_Xq9kBNdI6aH58ZUH6o235CP_85P0yVCZ5bavf3uDxWLDqI-UntjKZWTWogb3Gp49UFaxKi3P3MbdT5gZWBGBO-XcTeI7XT-7UBwmqzW_/s1600-h/frontcover-big.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5292996781769163106" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 399px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU0ajJXeLNRKyULQAhrPFauLhrg-hYk24OEkL_Xq9kBNdI6aH58ZUH6o235CP_85P0yVCZ5bavf3uDxWLDqI-UntjKZWTWogb3Gp49UFaxKi3P3MbdT5gZWBGBO-XcTeI7XT-7UBwmqzW_/s400/frontcover-big.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgauVnKHVBrlUhBkqvgbxiKbsNmn2URRhSI6Heh9KZryuDI7-16rRExewK_xaD8xib95ZT6rdVW65LYeR-U0hr7FxhzkjWo9zGu2A0K6Q4yAELf8t7gxDF2bzVeJ4Nu98hYbpIf9FcppoNJ/s1600-h/backcover-big.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5292996929978029618" style="WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 386px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgauVnKHVBrlUhBkqvgbxiKbsNmn2URRhSI6Heh9KZryuDI7-16rRExewK_xaD8xib95ZT6rdVW65LYeR-U0hr7FxhzkjWo9zGu2A0K6Q4yAELf8t7gxDF2bzVeJ4Nu98hYbpIf9FcppoNJ/s400/backcover-big.jpg" border="0" /></a><br />LP ΧΑΡΑΚΙΡΙ - 1988 - Sakkaris Records<br />Στίχοι – μουσική : Λήτης<br />Λήτης-κιθάρα & τραγούδι , Παναγιώτης Ζυγούρης - κιθάρα, Δημήτρης Κροκίδης - κιθάρα, Λεωνίδας Παφιλιάρης - μπάσο, Δημήτρης Λιόλιος "Άβερελ", Δημήτρης Δητητράκας -τύμπανα, Γιάννης Μόνος - πιάνο, Γιάννης Κυνινης - σαξόφωνο<br /><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/sNuCReWke78&hl=en&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/sNuCReWke78&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-305612871561179604.post-80750766922023889042009-01-19T05:00:00.000-08:002010-04-06T12:06:06.038-07:00ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ και ΟΙ ΑΣΣΟΙ - ROCK'N'ROLL (85)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7f5bNl8Sab2FfvayUmUaVojcTZKUO_z8Svczjha-Ncg2mIfz4x4QK2rSFGCd_88iZ-U_b5KsCYcZAIBBbp-R_DjqfwMzcu5edWiePV8fYKx4inYrhLgV7uj2UFEpq-jJcd8J4Pn_SldB-/s1600-h/%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83+%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%BF%CE%B9+%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%BF%CE%B9.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5292989475439518066" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left; width: 400px; height: 381px;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7f5bNl8Sab2FfvayUmUaVojcTZKUO_z8Svczjha-Ncg2mIfz4x4QK2rSFGCd_88iZ-U_b5KsCYcZAIBBbp-R_DjqfwMzcu5edWiePV8fYKx4inYrhLgV7uj2UFEpq-jJcd8J4Pn_SldB-/s400/%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83+%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%BF%CE%B9+%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%BF%CE%B9.jpg" border="0" /></a><br /><div>Λάμπρος Παπαλέξης (Κιθάρα, Φωνή), Αντώνης Κατράκης (Κιθάρα, Φωνή), Θοδωρής Μπαλούρδος (Μπάσο, Φωνή) και Μάκης Ζώτος (Τύμπανα).<br /><br /><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/cR8AH7tWrQM&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/cR8AH7tWrQM&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></div>ΑΝΑΠΟΔΟ 8http://www.blogger.com/profile/09976074654727924444noreply@blogger.com3